#ลูกเลี้ยงแบค 1

มือเล็กดึงส่วนนั้นของชานยอลออกมาสูjภายนอก ใบหน้าขาวเปลี่ยนเป็นเเดงจัดได้เพียงไม่กี่นาทีเมื่อมองเห็นร่างกายของอีกฝ่าย คนตัวเล็กดึงมือชายหนุ่มให้ลงมาจกาการยืนบนเก้าอี้ ซึ่งชานยอลก็ทำตามอย่างว่าง่าย มือเล็กกดไหล่หนาให้นั่งลงบนเก้าอี้ดังกล่าว แบคฮยอนแทรกตัวนั่งลงบริเวณหว่างขาอีกฝ่าย ใบหน้าเล็กเเงยขึ้นเเล้วมองชายนุ่มที่กำลังขมวดคิ้วราวกับว่ากำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่

“ชานยอลกลัวเเม่เหรอ”คนตัวเล็กกว่าเอ่ยถาม ก่อนที่จะใช้มือทั้งสองข้างประคองเเกนกายของอีกฝ่ายเอาไว้ ทันที่เด็กน้อยใช้ปากสัมผัสที่ส่วนปลาย ชานยอลก็ต้องหายใจเข้าลึกๆก่อนจะหลับตาลงเพื่อรับสัมผัสที่มอบให้จากลูกเลี้ยง แบคฮยอนใช้ริมฝีปากดูดดุนส่วนปลายราวกับเป็นอมยิ้มเเสนอร่อยก่อนที่เขาจะกลืนกินมันเข้าไปเพื่มมากขึ้น

“อืม...”

ชานยอลครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้ มือหนาทั้งสองข้างยกขึ้นมาลูบหัวทุยที่ยังคงซุกหว่างขาเขาก่อนจะเปลี่ยนเป็นขยุ้มเส้นผมนิ่มเมื่อคนเด็กกว่าเริ่มขยับริมฝีปากเข้าออก ชานยอลกัดริมฝีปากพยายามกลั้นเสียงครางของตนเองเอาไว้ ความรู้สึกชั่วดีที่ควรจะมีถูกกลบด้วยความต้องการไปเสียหมดสิ้น เขามองส่วนนั้นของตัวเองที่แบคฮยอนกำลังดูดดุนรวมถึงใช้มือเล็กขยับรูดรั้งส่วนที่ไม่สามารถเข้าปากได้ด้วยความพอใจ

จนกระทั่งความต้องการเขาถึงขีดสุด ร่างหนากระตุกเกร็งเเละปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในโพรงปากเล็ก เเบคฮยอนกลืนกินมันเข้าไปอย่างไม่นึกรังเกียจ คนตัวเล็กแลบลิ้นเล็กเพื่อขจัดคราบดังกล่าวบริเวณมุมปากก่อนจะชันเข่าขึ้นมา