CUT #เรียกแด๊ดดี้สิ 8
“เป็นของบ๊อบบี้นะครับ”พูดจบชายหนุ่มก็ขึ้นเตียงก่อนที่เขาจะพลิกตัวมานั่งคล่อมคนเป็นลูกเอาไว้
ชายหนุ่มถอดเสื้อเชิ้ตสีดำที่สวมใส่อยู่ทิ้งลงพื้นเผยให้เห็นมัดกล้ามเรียงสวยที่บินมองแล้วก็นึกอิจฉา
แต่ว่ายังไม่ทันได้พิจารณามากกว่านั้นใบหน้าเล็กก็เชิดขึ้นเมื่อบ๊อบบี้เริ่มขยับที่ส่วนนั้นให้เขาอีกครั้ง
“อ่ะ
อื้อ แด๊ด..”
“จะไปก่อนแด๊ดเหรอครับ”
คนตัวเล็กอายเสียงตัวเองที่ครางออกมาจนอยากจะบ้า
ตัดสินใจหาทางออกโดยการรั้งคอคนแกกว่ามาแล้วประกบริมฝีปากมอบจูบไม่ประสาอย่างดูดดื่มซึ่งบ๊อบบี้ก็ไม่ขัดหรอกเพราะว่าเด็กน้อยใต้ร่างเขาคนนี้น่ะได้ร้องเสียงหลงภายในวันนี้แน่
และในที่สุดร่างกายคนตัวเล็กก็กระตุกเกร็งพร้อมกับปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเต็มมืออีกฝ่าย
บ๊อบบี้ถอนจูบออกมาก่อนที่เขาจะยกมือข้างที่เลอะขึ้นชูตรงหน้าเด็กน้อยที่นอนหอบหายใจเหนื่อยแล้วมองเขาอย่างเหม่อลอย
ดวงตาคมใช้จังหวะนี้มองสำรวจผิวขาวเนียนไล่ตั้งเเต่ลำคอระหงส์ลงมาถึงไหปลาร้าน่ากัด
แผ่นอกน่าทำรอย หน้าท้องแบนราบชวนโลมเลีย
เอวคอดที่น่าสัมผัวกว่าผู้หญิงบางคนที่เขาเจอมา
และส่วนนั้นที่..
ดูสะอาดและน่ารักสมกับตัวบินดี
น่ากินไปทั้งเนื้อทั้งตัวเลยแม่งเอ้ย!
สายตาชายหนุ่มหันกลับมามองเด็กใต้ร่างที่ดึงผ้ามาปิดบังตัวเองทั้งที่มันไม่มิดชิดเลยสักนิด
ชายผ้าห่มถูกนำมาเช็ดมือเพื่อทำความสะอาดให้เขา
เด็กน้อยเม้มริมฝีปากแน่นเพื่อสะกดกลั้นความรู้สึกไม่ดีที่แด๊ดรับรู้กากระทำ
น้ำตาค่อยๆหลั่งออกมาจนคนมองต้องขมวดคิ้ว
มือหนายกขึ้นมาเช็ดมันออกอย่างอ่อนโยนตามด้วยการเสยผมหน้าม้าที่ชื้นเหงื่อออกให้
“ขอโทษนะฮะ”
บ๊อบบี้ฟังเสียงสั่นๆนั้นด้วยความไม่ชอบใจเท่าไร
เด็กคนนี้เหมาะกับรอยยิ้มมากกว่าการร้องไห้ต่อหน้าเขาเป็นไหนๆ
ชายหนุ่มก้มลงไปจนริมฝีปากตนเองชิดกับอีกฝ่ายแล้วพูดออกมาเสียงแผ่ว
“เรื่องอะไร”
บินพลาดที่สบตากับคนแก่กว่าเนื่องจากดวงตาสีนิลของอีกฝ่ายนั้นมันมักทำให้เด็กไร้เดียงสารู้สึกดำดิ่งเหมือนตกลงไปในเหวลึกเสมอ
มือเล็กทั้งสองข้างยกขึ้นมาจับหน้าอกคนเป็นแด๊ดดี้ด้วยอาการสั่นเทา
“บินทำเรื่องน่าเกลียด...”พูดยังไม่ทันจบริมฝีปากหนาก็กดมาอย่างแนบแน่นก่อนที่จะทำเพียงดูดริมฝีปากล่างเด็กน้อยเบาๆ
“มีอีกไหม”เสียงทุ้มติดจะแหบทำให้เด็กน้อยใจเต้น
ลมหายใจของแด๊ดที่รดใบหน้าตลอดเวลามันกำลังทำให้เด็กน้อยแทบเป็นบ้า
รู้สึกได้ถึงสัมผัสจากมือข้างหนึ่งของอีกฝ่ายที่ไม่ได้ใช้เช็ดน้ำตาให้เขาอยู่ลูบไล้จากหน้าขึ้นมายังโคนขา
สัมผัสมันแผ่วเบาแต่ทว่าชัดเจนจนบินคิดว่าตนเองต้องเสพติดสัมผัสนี้มากแน่ๆ
ขาเรียวชันขึ้นข้างหนึ่งทำให้ผ้าห่มที่ถูกดึงมาปิดก่อนหน้านี้ล่วงลงตามแรงโน้มถ่วง
บ๊อบบี้ใช้จังหวะนี้แทรกตัวเข้าไปที่หว่างขาเรียว
มือเขายังคงลูบไล้ตามลำตัวผ่านเอวคอด และจบที่ยอดอกสีสวยที่ชูชันสู้มือเขา
“ทำไม...ทำ”
“คิดถึง
อื้อ!”
เด็กน้อยลมหายใจสะดุดพร้อมกับเชิดหน้าขึ้นเมื่อบ๊อบบี้สอดนิ้วเข้าไปในช่องทางรักที่ยังคงไม่เคยผ่านอะไรมาก่อนความคับแน่นทำให้ชายหนุ่มจิ๊ปากในลำคอ
คนตัวเล็กกัดริมฝีปากแล้วจิกแผ่นอกกำยำของแด๊ดดี้จนเกิดรอย
บ๊อบบี้ไม่ได้ว่าปรามอะไรเพราะเขารู้ดีว่าเด็กน้อยกำลังต่อสู้กับความเจ็บปวดเพื่อเขาอยู่
แบบนี้ก็เร้าใจดีเหมือนกัน
“ฮึก..”ร้องออกมาพร้อมกับหันใบหน้าซบหมอนเมื่ออีกสองนิ้วเรียวถูกตามเข้าไปพร้อมกัน
บ๊อบบี้ชักมือเข้าออกเพื่อให้อีกฝ่ายคุ้นชิน
แรงตอดนิ้วที่เขารู้สึกและใบหน้าฉ้ำน้ำตาบวกกับคิ้วสวยที่ขมวดมุ่นมันกำลังจะทำให้ความดิบที่ถูกซ่อนอยู่ถูกเผยออกมา
บ๊อบบี้กัดที่ลำคอขาวจนคนตัวเล็กร้องในลำคอตามด้วยการเลียที่รอยแผลนั้นราวกับต้องการจะปลอบประโลม
จากนั้นก็เปลี่ยนไปอีกข้างแล้วทำรอยไว้หลายจุดลามลงมาถึงแผ่นอกและหน้าท้องราบที่บินก็เผลอแอ่นรับเมื่อเลีีียวลิ้นของบ๊อบบี้สัมผัสที่หลุมสะดือ
“อ๊ะ..มัน..ฮึก..”
“ไม่อยากรอแล้วล่ะ
ทำไงดี”
“อ๊ะ...แล้ว..แล้วแต่แด๊ด
เลยฮะ”
บ๊อบบี้จุดยิ้มร้ายก่อนที่เขาจะถอนมืออกมาจากกายขาว
ใช้มือหนึ่งปลดกระดุมกางเกงยีนส์ของตัวเองตามด้วยการร่นอันเดอร์แวร์ไปจนถึงบริเวเวณเข่า
ชายหนุ่มมองช่องทางเข้าที่เต้นตุ๊บก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา ส่วนหัวถูกนำไปถูเป็นเชิงบอกให้อีกฝ่ายรับรู้ว่าของจริงน่ะมาแล้ว
“ถ้าเจ็บก็ร้อง”
“อ๊า!”
“ชอบให้เชิดหน้าแบบนี้จังครับ”
กระซิบข้างใบหูเล็กพร้อมกับเลียเบาๆจนบินที่นอนหายใจหอบอยู่ย่นคอหนี
บ๊อบบี้ยิ้มออกมาพร้อมกับดันตัวเองเข้าไปให้ลึกกว่าเดิม
สัมผัสตอดรัดมันทำให้เขาอยากจะใจร้อน
แต่ว่าสีหน้าเจ็บปวดของเด็กน้อยซึ่งคว้าหมอนมากัดเอาไว้มันก็ทำให้เขาทำไม่ลง
“อึก
อ๊ะ”
มือเล็กยกขึ้นมาดันท้องน้อยของบ๊อบบี้เอาไว้
แต่เมื่อคนแก่กว่าก้มลงไปหอมแก้มเบาๆแขนเล็กก็เปลี่ยนเป็นโอบรอบคอแด๊ดดี้แทน
บินหลับตาลงเมื่อคนด้านบนเริ่มขยับตัว
ความเสียวที่เกิดทำให้เด็กน้อยเพิ่มแรงกอดมากขึ้น
“อ๊ะ..อ๊ะ...”
เด็กน้อยร้องออกมาตามจังหวะการขยับของแด๊ดดี้
ดวงตากลมฉ่ำหวานจ้องใบหน้าคมที่ชื้นเหงื่อก็อดไม่ได้ที่จะใช้มือขาวเช็ดให้
ชายหนุ่มเอียงใบหน้าจูบมือของลูกชายก่อนที่เขาจะเร่งจังหวะให้ถี่กระชั้นเพิ่ม
“อ๊ะ...แด๊ดฮะ...แด๊ด”
บินสะบัดหน้าด้วยความเสียว
เด็กน้อยถูกประคองหลังให้ลุกขึ้นนั่งคล่อมตักทั้งที่อีกฝ่ายยังคงรัวสะโพกไม่หยุด
และท่านี้มันยิ่งทำให้ส่วนนั้นเข้าลึกยิ่งกว่าเดิม
บินคลายกอดแล้วเปลี่ยนมาจับไหล่พร้อมกับเชิดใบหน้าขึ้นเมื่อแด๊ดดี้เข้ามาซุกไซ้ซอกคอ
หยาดเหงื่อของคนทั้งคู่ไหลรวมกันจนแยกไม่ออกเนื่องจากผิวเนื้อที่แนบชิดจนไร้ช่องว่าง
“อ๊ะ..”
“แม่งเอ้ย”
บินฝังเขียวลงบนลาดไหล่บ๊อบบี้อย่างทนไม่ไหว
ความเสียวซ่านมันผลักดันให้มือเล็กเอื้อมลงไปด้านล่างแล้วรูดรั้งให้ตนเองหวังจะคลายความอึดอัด
บินถูกจับให้นอนหงายอีกครั้งก่อนที่จะโดนสองมือใหญ่ล็อคเอว
บ๊อบบี้จับขาเรียวพาดบ่าตัวเองแล้วขยับเน้นๆ
เด็กน้อยขยับตามแลงชักพาร้องลั่นเมื่อตัวเองถึงฝั่งในเวลาต่อมา
และเพียงไม่นานบ๊อบบี้เองก็ครางต่ำในลำคอพร้อมกับปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในร่างกายอีกฝ่ายเช่นเดียวกัน
ชายหนุ่มขยับเข้าออกช้าๆอีกไม่กี่ครั้งก่อนจะเงยหน้ามองคนตัวเล็กทั้งที่เขายังไม่ถอนตัวออกไป
ดวงตากลมนั้นเวลานี้ปิดสนิท
แขนเล็กที่คล้องคอค่อยๆลดลงมากำมือแน่นทั้งสองข้างบริเวณหน้าอกตัวเอง
บ๊อบบี้จึงจับมือขาวขึ้นมาข้างหนึ่งแล้วจูบซับเบาๆ เขาอยากจะพูดปลอบว่า
‘ขอโทษนะ’
แต่นั่นก็จะดูเป็นการหลอกลวงเกินไปเมื่อชายหนุ่มไม่ได้อยากขอโทษและเขาก็ไม่ได้ทำผิดอะไรเลย
ทุกอย่างเป็นเรื่องตั้งใจและเต็มใจจากเด็กตัวขาวคนนี้
“นึกเสียใจเหรอคครับ”
มีต่อนะจ๊ะ
https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1752019&chapter=10
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น