CUT #กลัวดบบ-25

จงใจผ่านเลยริมฝีปากออกไปแล้วเปลี่ยนเป็นสันกรามของจีวอนแทน มือหนาดึงให้คนตัวเล็กมานั่งคล่อมที่ตักของตตนเองก่อนที่เขาจะเป็นฝ่ายรั้งท้ายทอยของฮันบินแล้วประกบริมฝีปากลงไป ลิ้นร้อนสามารถแทรกเข้าไปภายในโพรงปากเล็กโดยที่ไร้การต่อต้าน มือบางยกขึ้นมาลูบหน้าอกแกร่งของอีกฝ่าย ลมหายใจของทั้งคู่เริ่มดังแข่งกันขึ้นเรื่อยๆ มือบางฮันบินแกะกระดุมเสื้อของคนเป็นพี่ออกก่อนที่เขาจะต้องเชิดหน้าขึ้นเมื่อจีวอนซุกไซ้ที่ซอกคอขาวของตนเอง ร่างหนาละใบหน้าออกมานิดหน่อยเพื่อถอดเสื้อยืดของฮันบิน

“จูบ”

ฮันบินพูดออกมาซึ่งจีวอนก็รั้งเอวเล็กให้แนบชิดกว่าเดิมแล้วมอบจูบดูดดื่มให้ ก่อนจะค่อยๆลากลิ้นลงไปตามซอกคอแล้วหยุดลงที่ยอดอกบางซึ่งฮันบินก็แอ่นอกให้อีกฝ่ายทันที ความแข็งขืนและคับแน่นผ่านกางเกงของคนที่ร่างบางกำลังนั่งทับอยู่นั้นเพิ่มมากขึ้นจนเด็กหนุ่มรู้สึกใจเต้น ฮันบินเลื่อนใบหน้าไปซุกไซ้ซอกคอแกร่งของอีกฝ่ายบ้างพร้อมกับออกแรงดูดเหมือนที่จีวอนทำให้ ถึงแม้ว่าเขานั้นจะไม่ชำนาญเรื่องพวกนี้เท่าไรนัก แต่ว่าอย่างน้อยหนังเอวีที่ไอ้จุนฮเวชอบชวนเขาดูก็น่าจะมีประโยชน์บ้าง

ร่างบางเลื่อนตัวลงไปนั่งคุกเข่าที่พื้นบริเวณหว่างขาของอีกฝ่าย ก่อนที่จะแกะกระดุมกางเกงของจีวอนแล้วรูดซิปกางเกงลง

“ฮันบิน..”

“อย่าพูดสิ ไม่งั้นผมทำไม่ได้แน่”ถ้าหากว่าห้องทั้งห้องมีแสงสว่างที่เพียงพอจีวอนคงจะเห็นไปแล้วว่าฮันบินนั้นหน้าแดงแค่ไหน ร่างบางก้มหน้างุดก่อนที่เขาจะจัดการเลื่อนอันเดอร์แวร์ลง แก่นกายของอีกฝ่ายปรากฏอยู่ตรงหน้า ฮันบินช้อนตาขึ้นไปมองจีวอนนิดหน่อยก่อนที่เด็กหนุ่มจะต้องหลบตาอีกฝ่ายด้วยความเขินอายอีกครั้ง ฮันบินจับแท่งร้อนของจีวอนก่อนที่ค่อยๆใช้ปากกลืนกินเข้าไปแต่ว่าก็ยังไม่มิด จีวอนผ่อนลมหายใจออกมาเมื่อลิ้นเล็กที่ขยับไปมาอย่างไม่รู้ว่าควรจะต้องทำอย่างไรต่อมันกำลังทำให้เขาแทบบ้า ฮันบินค่อยๆขยับริมฝีปากเข้าออกอย่างช้าๆ มือบางอีกข้างก็ช่วยรูดรั้งส่วนที่เหลืออย่างใจเย็น

“ซี๊ด..”

เมื่อได้ยินเสียงหอบหนักจากจังหวะการหายใจและเสียงสูดปากทำให้เด็กหนุ่มเริ่มมีความมั่นใจมากขึ้น ฮันบินเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นจนรู้สึกถึงมือหนาทีวางอยู่บนศีษะตัวเอง

“อา..”

จีวอนครางออกมาเมื่อเขาได้ปลดปล่อย ฮันบินกลืนน้ำรักลงคอยอย่างที่ควรทำ ถึงแม้ว่ารสชาติมันอาจจะแปลกๆแต่ว่าอะไรที่มาจากจีวอนแน่นอนว่าเขาก็คิดว่าดีเสมอ

ฮันบินถูกฉุดให้ลุกขึ้นยืนก่อนที่ร่างบางจะร้องออกมานิดหน่อยเมื่อถูกอุ้มให้นั่งลงบนโต๊ะทำงานของจีวอน เอกสารบางส่วนล่วงลงพื้นกระจัดกระจายแต่ว่าจีวอนกลับไม่สนใจเพราะว่าเขากำลังจัดการถอดกางเกงฮันบินออกอยู่

“ของหล่น”

“ช่างมัน”พูดจบก็กดไหล่เล็กลงบนโต๊ะก่อนที่จะตามลงมาทำรอยที่ซอกคอขาวและทั่วแผ่นอกบาง ฮันบินทำได้แค่หอบหายใจแล้วปล่อยทุกอย่างให้จีวอนเป็นคนนำพาเท่านั้น

“ไม่ต้องเบิกทางอะไรแล้วนะพี่…ไม่ไหวแล้ว”พูดเสียงกระเส่าออกมา ก่อนที่จะกัดริมฝีปากแน่นเมื่อรู้สึกถึงแท่งร้อนที่กำลังสอดใส่เข้ามาภายในช่องทางรักของตนเอง

“อ๊า…”

มือบางยกขึ้นมากอดคอจีวอนเอาไว้ พร้อมกับซบหน้าลงบนไหล่แกร่ง  ดวงหน้าหวานของฮันบินบิดเบี้ยวด้วยความเสียวซ่านเมื่อคนเป็นพี่เริ่มขยับเอวสอบ

“แม่ง..”

“พี่…จีวอน…”

ร้องเรียกชื่ออีกฝ่ายออกมาเมื่อรู้สึกถึงมือหนาที่กอบกุมแกนกายพอเหมาะของตนเองแล้วรูดรั้งเป็นจังหวะเดียวกับการกระแทก ฮันบินผงกหัวขึ้นเมื่อเพื่อจูบจีวอน ซึ่งทั้งสองคนก็ทำการเกี่ยวกระหวัดลิ้นของกันและกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ข้าวของเริ่มตกบนพื้นมากขึ้นเมื่อตัวของฮันบินขยับไปตามแรงกระแทก เด็กหนุ่มสวนสะโพกเข้าหาอีกฝ่ายเพื่อเป็นจังหระการตอบรับเช่นเดียวกัน

“ฮันบิน…”

“อ๊ะ…ช้า..ช้าหน่อย”ฮันบินร้องบอกเมื่อรู้สึกว่าตนเองนั้นกำลังจะจะหายใจไม่ทัน เด็กหนุ่มกอดจีวอนแน่น เหงื่อนกาฬของทั้งคู่ไหลผสมกันจนไม่สามารถแยกได้ว่าเป็นของใคร ใบหน้าน่ารักที่กำลังแสดงออกถึงแรงอารมณ์มันช่วยกระตุ้นอารมณ์ให้จีวอนอย่างดี ร่างหนาเร่งความถี่เพิ่มขึ้นจนฮันบินส่ายใบหน้าไปมาเมื่อรู้สึกว่ากำลังจะปลดปล่อย เพียงไม่นานเด็กหนุ่มก็ปลดปล่อยออกมาเปื้อนหน้าท้องแกร่ง ก่อนที่จะรู้สึกถึงความอุ่นร้อนที่ถูกปลดปล่อยเข้ามาเช่นกัน

จีวอนซบใบหน้าลงกับไหล่ฮันบิน เขาต้องการจะต่อบทรักนี้อีกครั้งด้วยซ้ำแต่กลัวว่าฮันบินจนทนไม่ไหวจึงตัดสินใจที่จะลุกออกไป แต่คนตัวเล็กกลับดึงแขนแกร่งให้ลงมาทับตนเองอีกครั้ง ดวงตากลมสวยปรือตามองจีวอนที่กำลังมองอย่างสงสัย จนกระทั่งฮันบินหลบสาบตาของคนแก่กว่าพร้อมกับระบายยิ้มออกมาด้วยท่าทางเขินอาย

“ถ้า…ถ้าพี่จะ…ทำอีกก็ได้นะ”