CUT มาร์ติน 2












"อ๊ะ!"
"เป็นไง ดีป่ะ"เสียงแหบทุ้มที่เอ่ยข้างหูทำให้เจย์ต้องลืมตาขึ้นมองคนเหนือร่างที่ยังคงรัวสะโพกใส่เขาไม่หยุด เสียงหอบหายใจแข่งกับเสียงหยาบโลนที่มันชวนทำให้เขาใจเต้น เจย์กัดริมฝีปากพร้อมกับเชิดใบหน้าขึ้น สองขายกตั้งชันแล้วอ้าออกกว้างกว่าเดิมเพื่อให้ผู้ชายที่ใส่แมสอยู่สอบเอวได้อย่างถนัดมากขึัน
"กี่...กี่รอบแล้ว"
"สาม แค่สาม"
"จะ อ๊ะ ไม่ไหว ไม่ไหวแล้ว"เจย์ถูกตับตัวให้เอียงไปด้านข้างจนศีรษะตกลงข้างเตียง แรงจากอีกฝ่ายยังคงไม่มีหยุดหย่อนจนเนื้อตัวเขาสั่นคลอนไปหมด เด็กหนุ่มทิ้งลำคอตกเตียงด้วยความเมื่อยล้าแล้วมองผนังห้องไล่ลงมายังโซฟาที่มีเสื้อผ้าของเขาทั้งสองถอดอยู่

เสียงดูดดุนที่ลำคอของตนทำให้เด็กหนุ่มหลับตาแล้วลืมขึ้นใหม่ เขามองอีกฝ่ายที่ยังคงปิดแมสสีดำนั่นเอาไว้ มันอดสงสัยไม่ได้ว่าเพราะอะไรคนตรงหน้าเขาถึงไม่ยอมถอดมันออก ซึ่งเซ็กส์ครั้งนี้พวกเขาไม่ได้จูบที่ริมฝีปากกันโดยตรงเลย ผู้ชายคนนี้เอาไแต่ใช้ริมฝีปากดูดดุนผ่านแมสนั้น
"อ๊า!"เจย์ผวายกตัวขึ้นกอดอีกฝ่ายแน่นเมื่อตนเองปลดปล่อยอีกครั้ง จนกระทั่งผู้ชายคนนี้ปลดปล่อยออกมาเช่นกัน เสียงหอบเหนื่อยดังที่ข้างกูของเขา กลิ่นเหงื่อทั้งสองผสมกันจนเจย์เองแยกไม่ได้ว่ามันเป็นของใครกันแน่ เด็กหนุ่มยกศีรษะที่ตกเตียงขึ้นมาแล้วขยับนอนให้อยู่ด้านบนด้วยความเมื่อย 
"ผมต้องกลับก่อนตีห้า"
"ทำไม"
"เดี๋ยวพี่รู้ว่าหนีมาเที่ยวน่ะสิ"พูดพร้อมกับใช้มือลูบผมเจ้าของใบหน้าน่ารัก 
"เราจะได้เจอกันอีกไหม"
"เจอดิ แต่ว่าคุณอย่าไปทำแบบนี้กับคนอื่นนะ"
"....."
"ไม่มีใครเอามันเท่าผมหรอก เชื่อดิ :)"




ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

CUT #แด๊ดดี้ของน้องบิน 9

รูปภาพ
บ๊อบบี้อุ้มคนช่างยั่วให้กลับมานอนหงายบนโซฟาดังเดินก่อนที่เขาจะใช้ทั้งสองเเขนตัวเองสอดใต้ข้อพับขาเด็กน้อยเอาไว้ จากนั้นจึงก้มลงไปบรรจงจูบที่หน้าขาของอีกฝ่ายแล้วค่อยๆไล่ขึ้นมาจนถึงบริเวณโคนขา สัมผัสแผ่วเบาราวขนนกที่ไม่คุ้นชินทำให้เด็กน้อยนิ่วหน้าก่อนจะถดตัวหนี “ ฮือ มัน... ” “ บ้าจี้เหรอเราน่ะ ” “ แด๊ดดี้ฮะ ตรงนั้นมัน อ๊ะ.. ” บ๊อบบี้ยิ้มมุมปากก่อนที่จะดูดดุนบริเวญโคนขาอีกฝ่าย บินลุกขึ้นนั่งพยายามจะหุบคาหนีแต่ว่าศีรษะชายหนุ่มกลับอยูู่กึ่งกลางขัดขวางการกระทำนั้น สะโพกถูกล๊อกด้วยมือบ๊อบบี้เพื่อไม่ให้ลูกชายขยับหนี เมื่อไม่มีทางเลือกเด็กน้อยจึงหันหน้าไปด้านข้างซบกับพนักโซฟาเพื่อหวังจะกลั้นความรู้สึกเสียวซ่านที่กำลังเกิดอยู่ซึ่งบ๊อบบี้ก็ช้อนตาขึ้นมองก่อนที่เขาจะเอื้อมมือไปดึงไหล่เล็กให้หันมามองตามด้วยการยิ้มให้ จากนั้นจึงก้มลงไปยังกลางกายของเด็กน้อยแล้วจูบลงไปอย่างแผ่วเบาเหมือนจะเป็นการเตือน จากนั้นริมฝีปากชายหนุ่มก็กลืนกินสิ่งนั้นไปจนหมด “ อ๊ะ ” บินทิ้งแผ่นหลังพิงที่พนักรองแขนของโซฟาพร้อมกับเชิดใบหน้าขึ้นเมื่อริมฝีปากนั้นรูดขึ้นลงเบาๆตามความยาวของเด็กน้อย คนตัวเล็ก...
อ่านเพิ่มเติม

CHAPTER 8 100%

รูปภาพ
Chapter 8 CUT ! อ่านฉากตัดที่ TWITTER : @kamonwan271 Fanpage:เฮียสอง271 “ อื้อ... ” บินลืมตาขึ้นมามองคนเป็นแด๊ดดี้ทันทีที่อีกฝ่ายควงสะโพกใส่อย่างเย้าแหย่ เด็กน้อยรอจังหวะที่อีกฝ่ายถอนตัวออกไปก่อนที่เขาจะลุกขึ้นนั่งมองแด๊ดดี้ที่ทิ้งตัวลงนอนข้างตนเอง ไม่วายดึงแขนเล็กจนบินนอนซบไปที่อกอีกฝ่าย บ๊อบบี้กอดหมับด้วยความว่องไวจนบินไม่สามารถลุกหนีขึ้นได้ “ ว่าไง เสียใจหรือเปล่า ” คนตัวเล็กในอ้อมกอดช้อนดวงตามองแด๊ดดี้คนใจดีตามด้วยการส่ายใบหน้าเล็กไปมาเบาๆ และนั่นมันก็เรียกรอยยิ้มและความดีใจของผู้ชายวัยสามสิบเอ็ดปีได้ไม่น้อยเลย “ แล้วเราจะเอาไงกันต่อดี ” “....” “ อย่าเอาเเต่เงียบสิ พูดอะไรบ้าง ” “ เรามีอะไรกันแล้ว.. ” “ อ่าฮะ ” “ แล้วพรุ่งนี้เราจะเป็นอะไรกันล่ะฮะ ” คนฟังนิ่งไปเมื่อเจอคำถามของเด็กผู้ชายตรงหน้าซึ่งเขาเองก็ไม่เคยคิดมาก่อนว่าถ้าหากมีอะไรกับลูกชายความสัมพันธ์จะเป็นเช่นไร บ๊อบบี้ผู้ชายที่รอบคอบเรื่องการดำเนินชีวิตมาโดยตลอดทำไมถึงพลาดเรื่องนี้ไปได้นะ “ แล้วบินอยากเป็นอะไรล่ะครับ แด๊ดเป็นให้ได้ทุกอย่างเลย ”  # ประ...
อ่านเพิ่มเติม

Good morning...My vampire!

“ จีวอน... ” “ หืม ” “ ถ้าพรุ่งนี้เราไม่อยู่กับจีวอนแล้ว จะทำยังไง ” แสงไฟที่ลุกท่วมรถยนต์คันหนึ่งกลางถนนไม่ได้ทำให้สายตาของเขานั้นละจากมันไปได้เลย คนตัวสูงยืนนิ่งมองผู้คนที่เริ่มวิ่งออกจากบริเวณนั้นด้วยความหวาดกลัวเนื่องจากอีกไม่นานถังน้ำมันของรถคันดังกล่าวน่าจะกำลังระเบิด “ ฮัน...ฮึก! ฮันบิน!!! ” “ ปัง! ” “ เดี๋ยวก่อนคุณ! รถมันระเบิดแล้ว เฮ้ยมาช่วยกันจับเร็ว! ” ผู้คนมากมายต่างมาล๊อคตัวชายหนุ่มเอาไว้ไม่ให้พุ่งตัวเข้าไปยังกองไฟที่กำลังปะทุ เสียงทุ้มยังคงตะโกนเรียกชื่อคนรักของตัวเองอย่างบ้าคลั่ง ทำไมเขากับฮันบินถึงต้องแยกกันขับรถมาทั้งที่วันครบรอบและนัดกันไปฉลองเช่นทุกปีพวกเขาก็ไปด้วยกันตลอด ทำไมไอ้เวรรถตู้คันนั้นถึงต้องขับมาปาดหน้ารถยนต์คนรักของเขาจนพลิกคว่ำ…. ทำไมฮันบินต้องตายล่ะ… ทำไม... ทำไม… “ ทำไม! ” คิม จีวอน มัณฑนากร หนุ่มวัยสามสิบห้าปีสะดุ้งตื่นขึ้น ชายหนุ่มหอบหายใจอยู่เช่นนั้นสักพักก่อนที่เขาจะยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาปิดตาตัวเอง “ ฝันอีกแล้ว ” พึมพำออกมาเสียงเเผ่วเบาก่อนที่เขาจะลุกขึ้น จีวอนลุกออกจากเตียงเข้าห้องน้ำไปจัดการกิจวัตรตัวเองก่...
อ่านเพิ่มเติม