CUT #ชีคดบบ 14

ฮันบินร้องลั่นเมื่อริมฝีปากถูกประกบ คนตัวเล็กพยายามเม้มริมฝีปากเเน่นเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายล่วงล้ำเข้ามา ร่างกายปลือยเปล่ามันทำให้ฮันบินพยายามที่จะหุบขาเพื่อปิดบังร่างกายของตัวเองเอาไว้ เเต่ดูเหมือนว่าสิ่งที่ร่างบางทำนั้นมันจะไร้ประโยชน์เหลือเกินเพราะเพียงเเค่ร่างหนาที่กำลังประกบจูบเขาอยู่เเทรกตัวเข้ามาอยู่กลางระหว่างขา

ทางรอดของฮันบินดูเหมือนจะริบหรี่เพิ่มมากขึ้นเมื่อกรามสวยถูกบีบด้วยมือของผู้ชายใจร้าย ความเจ็บที่เกิดทำให้คนตัวเล็กครางในลำคอ ริมฝีปากอิ่มเผยอต้อนรับลิ้นร้อนที่เเทรกเข้ามาอย่างไม่สามารถต่อต้านได้ จังหวะการหายใจติดขัดราวกับถูกปีศาจร้ายดูดกลืน ฮันบินร้องไห้ออกมาอย่างสิ้นหวัง เขาไม่ได้มีอารมณ์กับผู้ชายที่ไม่รู้ว่าเป็นใครซึ่งกำลังย่ำยีเขาอยู่เลยสักนิด

ก่อนจะต้องสะดุ้งดุจลูกแมวน้อยกำลังหวาดกลัวอันตรายเมื่อมือของผู้ชายที่กำลังดูดดุนยอดอกของเขาเลื่อนไปกลางกายซึ่งไม่เคยถูกใครล่วงล้ำมาก่อน อีกฝ่ายจับแกนกายของฮันบินเอาไว้เเล้วรูดรั้งขึ้นลงเป็นจังหวะ กายขาวบิดเร้าด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนจนเผลอแอ่นสะโพกรับอย่างลืมตัว เเต่เเล้วทุกอย่างกลับหยุดชะงักราวกับคนด้านบนต้องการกลั่นเเกล้ง คนตัวเล็กร้องฮือในลำคอเเสดงความไม่พอใจออกมา ความกลัวที่มีอยู่คลายลงเล็กน้อยเเต่เเล้วกลับต้องผวาเมื่อช่องทางด้านหลังถูกบางสิ่งรุกล้ำเข้ามา

“อึก เอาออกไป เจ็บ ผมเจ็บ”

ใบหน้าเล็กบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดเนื่องจากไม่ได้รับการเปิดทาง ความเสียใจพวยพุ่งเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว คนเเรกที่เขานึกถึงเเน่นอนว่าต้องเป็นผู้ชายที่เป็นต้นเหตุทำให้ฮันบินเป็นเเบบนี้ ฮันบินไม่ได้โกรธเเค้นเเต่เขากลับคิดว่าบ๊อบบี้นั้นน่าจะหมดรักเขาเเล้ว

หมดเเล้ว…

ความรู้สึกของอีกฝ่ายที่มีอยูู่มันหมดเเล้ว…

ยิ่งร่างกายซึ่งขยับไปตามเเรงชักน้ำน้ำตาก็ยิ่งไหลกับความเลวร้ายของชีวิต…

ฮันบินไม่เหลืออะไรเเล้ว…

ความเหนื่อยล้าจากสิ่งที่กำลังพบเจอมันทำให้สติของร่างบางที่เหลืออยู่น้อยนิดดับลง ฮันบินพยายามประคองตัวเองเพื่อที่จะพูดอะไรบางอย่างกับคนที่ดูเหมือนว่าจะมีความสุขกับร่างกายเขาเสียเหลอเกินเมื่ออีกฝ่ายครางในลำคอเป็นระยะ

“ฝากบอก..ชีค ด้วยนะครับ”

“....”

“ผม...ขอโทษ...”

กลับไปเม้นท์เถอะค่ะ
https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1532563&chapter=15