CUT #กลัวดบบ-16
“อืม…”
จินฮวานครางออกมาเสียงแผ่ว มือทั้งสองข้างจิกไหล่อีกฝ่ายแน่น คนตัวเล็กรู้สึกตื่นเต้นผสมกับความหวาดกลัวเพราะว่านี่คือครั้งแรกของเขา
แต่ว่าจินฮวานก็เคยดูคลิปโป๊กับเพื่อนที่โรงเรียนอยู่บ้างซึ่งมันก็ดูไม่น่ายากเท่าไรนัก
เขาแค่อยากให้จุนฮเวเป็นคนแรกของเขาเท่านั้น
ใบหน้าคมซุกซอกคอขาวก่อนจะดูดดุนจนเกิดรอยเป็นจ้ำ
มือหนาล้วงเข้าไปในสาปเสื้ออย่างกล้าๆกลัวๆเพื่อลูบไล้หน้าท้องเนียน...แม่โว้ย!
เนียนลื่นมือทุกสัมผัสจริงๆ ลื่นจนมือจะไหลลงไปส่วนล่าง...ล่างอะไร? ไม่นะจุนฮเว!
จะรีบไม่ได้ ต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไปดิวะ!
เดี๋ยวคุณหนูนุ่มนิ่มนี่จะหาว่าเราอดอยากตะกละตะกลาม...
จินฮวานหอบหายใจแรงขึ้นเรื่อยๆตามแรงอารมณ์ที่จุนฮเวปลุกขึ้น
ยิ่งเมื่ออีกฝ่ายส่งมือมาปลดกระดุมเสื้อจากเม็ดล่างขึ้นไปด้านบนอย่างอ้อยอิ่ง
ก่อนที่จุนฮเวจะจูบหน้าท้องราบและไล่ขึ้นไปยังยอดอกสวย
ยิ่งเห็นยอดอกสวยสีชมพูแล้วจุนฮเวแทบอยากจะหัวใจวายตายแต่ก็ต้องข่มความกากของตัวเองเอาไว้
จะให้ไอ้พี่ตัวเล็กนี่รู้ไม่ได้ว่าเขากำลังตื่นเต้นจะตายอยู่แล้ว
ลิ้นหนาเลียนิดหน่อยก่อนจะดูดดุนจนจินฮวานรู้สึกสั่นสะท้าน ใบหน้าขาวส่ายหน้าไปมาด้วยความเสียวซ่าน
จินฮวานเริ่มเกิดความกลัวนิดนห่อย
แต่เพราะเป็นคนเอ่ยเชิญชวนทำให้คนตัวเล็กต้องข่มความกลัวนั้นเอาไว้ภายใต้ศักดิ์ศรี(เด็กๆ)ของตน
แต่แล้วจู่ๆจุนฮเวกลับหยุดชะงักแล้วเท้าแขนมองใบหน้าเล็ก
จินฮวานหันหน้ามามองอีกฝ่ายก่อนจะผลักจุนฮเวให้นอนหงายแล้วตัวเองเป็นฝ่ายขึ้นนคร่อมบ้าง
น้องจินไม่ยอมแพ้จุนฮเวแน่! เพราะเป็นฝ่ายเอ่ยปากก่อน
จะให้คุณจุนฮเวรู้ไม่ได้ว่าจินฮวานน่ะ ใสใส...
ร่างบางถอดกางเกงตัวเองแล้วทิ้งข้างเตียง เสื้อที่ปิดพ้นขาอ่อนมันทำให้จุนฮเวอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย
ร่างบางก้มใบหน้าอันแดงก่ำลงแต่แววตาใสกับไหววับเพราะตื่นกลัวเล็กๆ
ก่อนจะกลั้นใจก้มลงไปจูบอีกฝ่าย ลิ้นเล็กเลียริมฝีปากอิ่มของจุนฮเวเบาๆ
แต่แล้วอีกฝ่ายกับดันไหล่เล็กออก
“เดี๋ยวๆจินฮวาน ใจเย็นดิ”
คนถูกปรามเอียงคอมองบุคคลที่ตนเองนั่งทับอยู่จุนฮเวกลืนน้ำลายนิดหน่อยเมื่อเห็นท่าทางนั้น
เขาอยากจะจับอีกฝ่ายมาฟัดเต็มทน แต่เดี๋ยวก่อนนะเน่น้อย อดทนไว้ลูก พ่อขอคุยกับแม่ก่อน
“มีเรื่องอยากจะสารภาพ”
“ครับ?”
“มึงแก่กว่านี่ปีนึงว่ะ”
ทุกอย่างรอบตัวเงียบกริบ
จินฮวานนิ่งไปพร้อมกับจ้องใบหน้าของจุนฮเวนิ่งๆ
นิ่งจนร่างสูงรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไรนัก
“เดี๋ยวค่อยเคลียร์ก็ได้ครับ”
แม่งใจเย็นอีก จุนฮเวอยากจะบ้า!
สิ้นเสียงก็จูบอีกฝ่ายอีกครั้ง จุนฮเวล้วงมือผ่านต้นขาเนียนก่อนจะล้วงเข้าไปภายในเสื้อที่ปิดต้นขาเล็กเอาไว้
“อื้อ”จินฮวานครางออกมาเมื่ออีกฝ่ายจับส่วนนั้นของตนเอง มือเล็กคว้ามือของจุนเวทันทีจนอีกฝ่ายชะงัก
“ทะ…ทำอะไรครับ”
“ก็กำลังจะเอาไง”ร่างสูงมองคนตัวเล็กที่กำลังเม้มปากแน่น สีหน้าลังเลทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดนิดหน่อย
อะไรวะ
เป็นคนชวนเองแล้วมาทำหน้าแบบนี้มันไม่ไร้ความรับผิดชอบไปหน่อยเหรอ! กูไม่ยอมถอยแล้วใช้มือคืนนี้นะเว้ยบอกเลย!
“คือ ผม…”
“ว่า?”
“ผมกลัว…”พูดเสียงเบาเพราะว่ากลัวอีกฝ่ายจะไม่พอใจ
ซึ่งตอนนี้จุนฮเวกำลังโกรธจริงๆ ทำไมเป็นแบบนี้อ่ะ
เล้าโลมอีกนิดเดียวก็พร้อมเสียบแล้วนะ
ความไม่พอใจเป็นแรงผลักดันให่ร่างหนาจะจับคนตัวเล็กนอนลง
มือใหญ่จัดการกระชากเสื้อคนตัวเล็กซึ่งจินฮวานร้องเสียงหลงอย่างตกใจ
แต่เมื่อโดนจับข้อมือกดไว้ที่เตียง คนตัวเล็กก็กระพริบตาปริบๆ
“อื้อ..”
ร้องออกมาเมื่อรู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอมที่ถูกส่งเข้ามา
นิ้วเรียวของจุนฮเวถูกสอดเข้าไปเพื่อเบิกทางให้อีกฝ่าย
คนตัวเล็กผวากอดรอบคอแกร่งแน่น
ลมหายใจสะดุดทันทีเมื่ออีกฝ่ายเพิ่มจำนวนนิ้วเข้าไปแล้วเรื่มขยับเข้าออกอย่างเชื่องช้า
บอกแล้วว่าจุนฮเวไม่ยอม!
ก็จะเอาอ่ะ!
“อ๊ะ….”
.ใบหน้าหวานเชิดขึ้นจนร่างสูงที่อยู่เหนือร่างต้องประกบจูบลงมา
จินฮวานรู้สึกถึงนิ้วที่ถูกถอนออกไป
ก่อนจะลืมตาขึ้นก็เห็นร่างสูงกำลังถอดเสื้อผ้าอย่างว่องไว
ริมฝีปากเล็กเม้มเข้าหากันเมื่อเห็นความเป็นชายของอีกฝ่าย
ตลอดชีวิตจินฮวานไม่เคยเห็นของใครเลยนอกจากตัวเอง มันจึงอดที่จะมีความเคอะเขินไม่ได้
มันเหมือนการเปิดโลกใบใหม่ของ คิม จินฮวานเลย…
จุนฮเวโถมตัวเข้าหาอีกฝ่ายที่นอนหอบหายใจอยู่บนเตียงก่อนจะจูบอย่างบ้าคลั่ง
เขาคิดว่าตอนนี้ตัวเองคงจะบ้าไปแล้วที่รู้สึกว่าเวลาที่ริมฝีปากของเขากับคนตัวเล็กไม่ได้สัมผัสกันมันเหมือนว่าเขากำลังจะขาดอากาศหายใจ
โอ้โห….เน่าเหี้ยๆ
“อะ…โอ้ย!”
เสียงหวานร้องขึ้นมาเมื่อจุนฮเวสอดใส่แก่นกายของตนเองเข้าไป ร่างเล็กใช้มือดันหน้าท้องแกร่งเพื่อให้อีกฝ่ายออกไปจากตนเอง
น้ำตาแทบไหลเมื่อร่างสูงยังคงดึงดันที่จะเข้ามา
“อย่าเกร็งดิ ใจเย็น”จุนฮเวจิ๊ปากเมื่อร่างเล็กเกร็งจนเขายังรู้สึกเจ็บ
เหงื่อกาฬไหลจนหยดลงไปที่คนด้านล่าง ใบหน้าหวานส่ายไปมาแสดงออกอย่างชัดเจนว่ามันไม่โอเค
“ฮือออ เจ็บ!”
“shit! เออ รู้ แต่ไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็ดีขึ้น”จุนฮเวพูดกับคนที่น้ำตาเริ่มไหล
มือหนาเกลี่ยออกอย่างอ่อนโยน ก่อนที่จะเริ่มขยับสะโยกเข้าออกอย่างเชื่องช้า
ให้ตายเถอะ สิบแปดปีที่ซอยถี่ซอยทนมาตลอด ต้องอวสานเพราะไอ้เวรตัวเล็กที่เขาคิดว่าชอบแบบจริงจังคนนี้น่ะเหรอ
ชีวิตกู จุนฮเว แม่งดาร์กสัส
ขอทางสว่างให้ผมบ้างเถอะครับพระเจ้า จะมีเมียกับเขาทั้งทีมันยังจะไม่ให้เข้าเนี่ย!
“อ๊ะ…อ๊ะ”จุนฮเวผ่อนลมหายใจออกมาเมื่อร่างบางที่ดูเจ็บแทบเป็นแทบตายก่อนที่หน้ากำลังเอียงใบหน้าเล็กไปกัดหมอนแน่น
เสียงครางหวานมันกำลังทำให้เด็กหนุ่มสติแตก จุนฮเวแทบทนไม่ไหวด้วยซ้ำเมื่อขาเรียวอ้าออกกว้างอย่างไม่รู้ตัว
จังหวะเริ่มแรงและเร็วมากขึ้นตามอารมณ์ ซึ่งจินฮวานก็ขยับสะโพกตามการชักนำเช่นเดียวกัน
โอ้ยยยย!!!! ตัวเล็กๆ ขาวๆทำหน้าเอ็กซ์ๆ แบบนี้ไอ้จุนฮเวสู้ตายบอกเลย!
มือเล็กเอื้อมมาด้านหน้าก่อนจะชักแกนกายตนเองเมื่อเริ่มรู้สึกอยากปลดปล่อย
เสียงทุ้มครางออกมาเบาๆ ดวงตาเรียวมองท่าทางดังกล่าวของเด็กหนุ่มที่เขาดูไม่น่าจะรู้เรื่องออะไรพวกนี้มากนักด้วยสายตาเอ็นดู
“อ๊า…คุณ…จุนฮเว…”
“….”
“ไม่ไหวแล้ว”พูดขึ้นก่อนที่ร่างเล็กจะกระตุกเกร็งเล็กน้อย น้ำรักสีขาวขุ่นเปื้อนเต็มหน้าท้องจุนฮเว
แต่ว่าตอนนี้ร่างสูงแทบไม่รับรู้อะไรอีกแล้วนอกจากความรู้สึกที่ใกล้จุดสิ้นสุดของตัวเอง
ไม่นานนักร่างหนาก็ปลดปล่อยเข้าไปในร่างกายของเด็กตัวเล็กเช่นกัน
ร่างบางนอนหอบหายใจก่อนจะยกมือขึ้นกอดจุนฮเวเอาไว้แน่น เด็กหนุ่มจูบขมับคนในอ้อมกอดของเขาก่อนที่จะยิ้มมุมปากออกมา
“คืนนี้มันจะเป็นคืนฟ้าเหลืองของเรานะที่รัก!”
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น