เฮียสอง CUT

ริมฝีปากหนาค่อยๆชิมโพรงปากเล็กอย่างอ่อนหวานจนความกังวลที่เซฮุนมีค่อยๆคลายลงไป แขนเล็กยกขึ้นมาโอบรอบคอแกร่งก่อนจะแอ่นอกรับสัมผัสจากปลายลิ้มของอีกฝ่ายที่กำลังดูดดุนยอดอกสีสวยของเขาอย่างหลงไหล ร่างบางเริ่มหายใจหอบหนักก่อนก่อนที่ดวงตาจะลืมขึ้นมองจงอินกำลังถอดเสื้อที่สวมใส่อยู่แล้วเขวี้ยงทิ้งอย่างไม่ใยดี  มือบางเริ่มแกะกระดุมของตนเองบ้าง แต่ยังไม่ทันปลดหมดร่างหนาก็ทาบทับลงมาอย่างใจร้อน “ อือ ….” ครางออกมาเมื่อลิ้นหนากำลังโลมเลียที่หลุมสะดือและหน้าท้องขาวอย่างหลงใหล เซฮุนยันตัวขึ้นนั่งก่อนจะจับใบหน้าหล่อเพื่อให้มาประกบจูบตนเองอีกครั้ง เสียงจูบดังทั่วห้องขังซึ่งร่างบางก็แอบเขินแต่ว่าความรู้สึกผิดชอบชั่วดีมันหายไปทันทีเมื่อจงอินถอดกางเกงและชั้นในของเขาแล้วปาทิ้งราวกับว่ามันช่างเป็นอะไรที่เกะกะสิ้นดี ร่างบางนั่งพิงหลังกับหัวเตียงก่อนที่ลมหายใจจะสะดุดเมื่อคนที่กำลังซุกไซ้ซอกคอเขาอยู่สอดนิ้วเข้ามาจนเบ้หน้าด้วยความเจ็บ “ โอ้ย ! เจ็บสัดอ่ะพี่ !... อ๊ะ ” แอบบ่นให้คนที่กำลังพยายามใจเย็นฟัง จงอินรู้สึกหงุดหงิดเมื่อช่องทางของไอ้เด็กเวรนี่มันคับแน่นมากกว่าที่เขาคิด นี่แค่สองนิ้...

ร่างสูงผลักเด็กหนุ่มให้เข้าหาผนังเบาๆก่อนจะทำท่าดึงกางเกงน้องชายลง ซึ่งเซฮุนก็จับมือหนาเอาไว้ด้วยความไว “ อะไร ” ถามอย่างหงุดหงิด แต่พอเห็นใบหน้าขาวของคนเป็นน้องแดงจนเหมือนจะไหม้อยู่เเล้วมันก็ทำให้รู้ว่าตอนนี้เซฮุนกำลังอายมากๆ “ ถ้าไม่ ก็ไปนอน ” เซฮุนก้มหน้าลงส่ายหน้าไปมาก่อนจะยอมปล่อยมือให้พี่ชายร่นกางเกงตัวเองลงตามด้วยอันเดอร์แวร์สีขาวที่เซฮุนใส่อยู่ก็ถูกถอดตามอย่างว่องไวจนเซฮุนแอบตกใจกับความสามารถในการถอดของพี่ชายพอสมควร ร่างบางค้นพบความโชคดีอีกอย่างที่มองไม่เห็นคือเขาไม่รู้ว่าตอนนี้คนตรงหน้ากำลังทำสีหน้าแบบนั้นตอนมองเขาอยู่ ไม่อยากนั้นเซฮุนคงจะต้องกัดลิ้นตายแน่ๆ จงอินมองแก่นกายสะอาดของคนเป็นน้องก่อนจะเบือนหน้าไปทางอื่น มือหนาเสยผมขึ้นเพื่อหวังจะระบายความรู้สึก … เขิน เออ นั่นแหละ ไม่ผิดหรอก นี่มันเป็นความรู้สึกในรอบเกือบยี่สิบปีได้เลยมั้ง “ อันที่จริงเรื่องแบบนี้ไม่มีใครเขาสอนกันหรอกนะ ” พยายามทำเสียงให้นิ่งเท่าที่ตัวเองจะทำได้ ก่อนจะคิดในใจว่ามันต้องเล้าโลมอะไรก่อนมั้ย …. โอเค ลืมประเด็กขากถุยนั่นไปซะ ! มือหนาข้างหนึ่งจับที่ไหล่บางของน้องชายเอาไว้ ส่ว...