เฮียสอง CUT

เเต่เเล้วความรุุนเเรงเมื่อครู่กลับถูกเปลี่ยนอย่างกระทันหัน ร่างบางค่อยๆหลับตาลงเเล้วดูดดุนปากจีวอนราวกับเป็นอมยิ้มรสหวานชั้นเยี่ยม ไม่ต่างจากร่างสูงที่หลับตายินดีรับจูบชวนใจเต้นนี้เช่นกัน ฮันบินเเลบลิ้นออกมาเลียปากจีวอนในบางจังหวะ มือบางค่อยๆยกขึ้นมาปลดกระดุมคนแก่กว่าออกเกือบหมด เเต่ดูเหมือนว่าจะไม่ทันใจคนตัวเล็กจึงออกเเรงกระตุกเสื้อขาวจนกระดุมหลุดร่วง ลมหายใจของคนทั้งสองเริ่มถี่ขึ้นเรื่อยๆจนน่ากลัว จีวอนคว้าเอวเล็กเเล้วพาเดินเข้าไปยังมุมสุดของห้องขณะที่ปากของคนทั้งสองยังไม่ห่างจากกัน “อา..” ฮันบินครางออกมาพร้อมกับเงยใบหน้าเชิดขึ้นเมื่อจีวอนซุกไซ้ซอกคอขาว ความรู้สึกที่กำลังพุ่งสูงมากขึ้นเรื่อยๆทำให้เขาลืมความโกรธก่อนหน้านี้ไปจนหมดสิ้น มือเล็กเลื่อนลงไปค่อยๆปลดเข็มขัดจีวอน ก่อนจะล้วงเข้าไปภายในเเล้วจงใจสัมผัสเเกนกายที่กำลัวขยายอย่างเต็มที่ของอีกฝ่าย จีวอนหายใจสะดุดทันทีก่อนจะละใบหน้ามามองคนตัวเล็กที่เงยหน้ามองเขาเช่นกัน “ทำไมถึงจูบกับมัน” “อ๊ะ...ฉัน..”ฮันบินทำสีเหยเกเมื่อจีวอนลดกางเกงของเขาลงจนร่นไปที่ข้อเท้า ก่อนจะคว้าเเก่นกายของคนตัวเล็กมารู...

“ ครั้งนี้..ฉันจะทำให้นายเป็นครั้งสุดท้าย ” พูดจบก็ลุกขึ้นก่อนจะกดร่างแกร่งให้นั่งพิงหัวเตียง ร่างบางนั่งคุกเข่าก่อนจะปลดเปลื้องเสื้อผ้าตัวเองออกทีละชิ้นจนผิวเนื้อขาวปราศจากอาภรณ์ปกปิด ฮันบอนคลานขึ้นมานั่งบนตักแกร่งพร้อมกับใช้มือบางลูบไล้ไล่ตั้งแต่ต้นคอแกร่งเลื่อนลงมา ใบหน้าเล็กประกบจูบพร้อมกับดูดดุนอย่างชำนาญ จงใจควงสะโพกเบาๆบนตักแกร่งเมื่อสัมผัสถึงส่วนที่แข็งขืนผ่านกางเกงยีนส์เนื้อดีที่จีวอนใส่อยู่ เงยใบหน้าขึ้นมาจีวอนซุกไซร้ซอกคอขาว ก่อนที่ริมฝีปากอิ่มจะไล่จูบจีวอนบางตั้งแต่ลำคอ... ยอดอกแกร่ง… “ อา.. ” จนกระทั่งถึงซิกแพคอันแสนจะน่าเย้ายวน ก็อดไม่ได้ที่จะงับเบาๆชวนให้คนที้กำลังมองเขาอยู่ใจเต้นไม่ได้ ฮันบินใช้มือปลดเข็มขัดอีกฝ่ายออกก่อนที่จะมองมันอย่างครุ่นคิด “ มัดมือฉันที ” จีวอนขมวดคิ้วด้วยความสงสัยแต่ว่าก็ยอมมัดมือฮันบินเอาไว้ทางด้านหลังโดยที่ไม่ได้ซักถามอะไร ฮันบินยิ้หวานก่อนจะคลานขึ้นมาแล้วเลียริมฝีปากจีวอนอีกครั้งก่อนที่เขาจะเลื่อนตัวลงแล้วก้มลงไปใช้ริมฝีปากปลดเลื่อนซิปกางเกงของบ๊อบบี้ลง ยามที่ปากบางโดนแกนกลางที่พองโตอย่างไม่ได้ตั้งใจมันยิ่งทำให้จีวอนแทบอยากจะจับ...